رفاه در حیوانات آزمایشگاهی
کد مقاله : 1488-MVTCONF
نویسندگان
علی ناصری *1، حسام الدین اکبرین2، ویانا جواهری نصر3
1دانشگاه تهران - دانشکده ی دامپزشکی دانشگاه تهران
2استادیار بخش اپیدمیولوژی و بیماری‌های مشترک، گروه بهداشت و کنترل مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
3دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
چکیده مقاله
رفاه حیوانات آزمایشگاهی شامل دو موضوع اصلی پرورش و نگهداری آن‌ها و دیگری رسیدگی به آن‌ها در طی مراحل آزمایش است. در نگهداری از حیوانات آزمایشگاهی، استانداردسازی و حذف عوامل تهدید‌کننده جان حیوانات مانند عامل‌های بیماری‌زا، اصول اصلی هستند که به‌وسیله آن قابلیت اطمینان علمی آزمایش‌ها تضمین می‌شود. این به معنای محدودیت‌های زیادی برای محیط نگهداری حیوانات آزمایشگاهی است. آن‌ها باید رژیم غذایی استاندارد، بستر دارای مواد یکسان، ریتم نور منظم و در امکاناتی با کنترل بهداشتی بسیار بالا زندگی کنند. در این میان، رفاه آن‌ها تا آن‌جا که ممکن است باید با اقدام‌های مراقبتی معمول و مناسب حفظ ‌شود. هدف اصلی این است که نیازهای اخلاقی خاص گونه‌ی آزمایشگاهی برآورده شود. در آزمایش‌ها، هنگام انجام اقداماتی مانند تجویز دارو، نمونه‌‌برداری از بافت‌ها، بی‌هوشی و اتانازی باید از روش‌های مناسب استفاده شود. این روش‌ها نباید یافته‌های تجربی را مخدوش کند و تا آن‌جا که ممکن است باید از رفاه حیوانات اطمینان حاصل شود. آموزش کارکنانی که این روش‌ها را انجام می‌دهند؛ بسیار دارای اهمیت است. استفاده از حیوانات آزمایشگاهی کاملاً توسط قوانین و مقررات خاصی تنظیم می‌شوند و تعداد حیوانات مورد استفاده در پژوهش‌ها مورد بررسی دقیق قرار می‌گیرد. امروزه اصول سه‌گانه R (کاهش، اصلاح و جایگزینی) به‌عنوان راهنمای اصلی استفاده از حیوانات آزمایشگاهی پذیرفته شده است. این امر منجر به ارائه اصول، دستورالعمل‌ها و توصیه‌های متعددی شده است که هدف آن‌ها اطمینان از رفاه حیوانات و قابلیت اطمینان از یافته‌های پژوهش‌ها است.
کلیدواژه ها
رفاه، حیوانات آزمایشگاهی، پرورش،اصول R
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر