باقیمانده های آنتی بیوتیکی در ماهی قزل آلای رنگین کمان
کد مقاله : 1486-MVTCONF
نویسندگان
یاسر شهبازی *1، نسیم شاویسی2، نگین کرمی3
1گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه رازی
2دانشکده دامپزشکی دانشگاه رازی
3دانش آموخته دکتری تخصصی بهداشت مواد غذایی، گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده مقاله
می توان گونه قزل آلای رنگین کمان را تنها ماهی سردابی به حساب آورد که پرورش و تولید تجاری آن در کشور متداول می باشد. این گونه نخستین ماهی از خانواده آزادماهیان است که کار اهلی و پرورش آن در کشور انجام شد و در حال حاضر با ورود ماهی قزل آلای رنگین کمان پرورشی به بازار سهم قابل توجهی در تامین غذای انسان به عنوان منبع پروتئین و چربی های غیراشباع دارد. افزایش تولیدات منابع دریایی و توسعه آبزی پروری در دنیا باعث افزایش مصرف آنتی بیوتیک ها، ضدقارچ ها و مواد شیمیایی مختلف شده است. در صنعت آبزی پروری، استفاده وسیع از آنتی بیوتیک ها در درمان بیماری های باکتریایی منجر به افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی شده است. همچنین، مصرف مواد غذایی حاوی آنتی بیوتیک با دوز پایین می تواند باعث افزایش مقاومت انسان به سویه های باکتریایی مختلف گردد. در این مطالعه به رایجترین آنتی بیوتیک های مورداستفاده در درمان بیماری های ماهی قزل آلای رنگین کمان شامل تتراسایکلین ها، فلوروکینولون ها و سولفانامیدها و خطرات باقیمانده آن ها پرداخته شده است.
کلیدواژه ها
تتراسایکلین ها، فلوروکینولون ها، سولفانامیدها، باقیمانده دارویی، ماهی قزل آلای رنگین کمان
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی