| کنترل و پیشگیری از بروسلا (Brucella) در مزارع پرورش در ایران |
| کد مقاله : 1456-MVTCONF (R1) |
| نویسندگان |
|
مهرشاد صادقیان1، رومینا فتحی *2 11- دانشجوی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران 2دانشجوی دکتری حرفه ای دامپزشکی- دانشکده دامپزشکی شهرکرد- دانشگاه دولتی شهرکرد |
| چکیده مقاله |
| بروسلوز که توسط گونه‌های باکتری بروسلا ایجاد می‌شود، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های زئونوزی است که سالانه نیم میلیون مورد ابتلا در سراسر جهان دارد. بیشتر مناطق ایران بروسلوز اندمیک بوده و میزان بروز سالانه بروسلوز انسانی و حیوانی همچنان بالا می‌باشد. در حال حاضر، هیچ واکسن انسانی ایمن و محافظتی علیه بروسلوز وجود ندارد و تنها راهبرد پیشگیرانه، واکسیناسیون حیوانات است که دارای معایب قابل توجهی می‌باشد. در سال ۱۹۹۸، سازمان جهانی بهداشت (WHO) استراتژی‌های کلی را برای ریشه‌کنی بروسلوز حیوانی پیشنهاد کرد. این استراتژی‌ها شامل جلوگیری از گسترش بیماری در بین حیوانات، شناسایی و حذف حیوانات آلوده برای ایجاد گله‌ها و مناطق عاری از بروسلوز، و اجرای برنامه‌های واکسیناسیون گسترده بود. پاستوریزه کردن محصولات لبنی در مناطق بومی حیاتی است و باید از مصرف شیر و محصولات لبنی غیرپاستوریزه و همچنین محصولات حیوانی خام یا نیم‌پز اجتناب شود. مواجهه شغلی با بروسلا را می‌توان با رعایت بهداشت و استفاده از لباس و تجهیزات محافظتی کاهش داد. در ایران، عوامل اصلی خطر بروسلوز شامل مصرف محصولات لبنی غیرپاستوریزه، گوشت کشتار شده، و تماس مستقیم با حیوانات است. خدمات بهداشتی دامپزشکی ارتقا یافته و آموزش بهداشت عمومی نقش مهمی در کنترل بیماری دارند. چالش‌ها در ایران شامل نبود قوانین مناسب برای مجازات متخلفان، ضعف سیستم قرنطینه مرزی، نبود سیستم شناسایی دام‌های روستایی و کوچ‌نشین، شرایط کوچ‌نشینی دام‌های کوچک، نگهداری گوسفندان بیشتر از دوره ایمنی واکسن Rev.1، و پرداخت کم به دامپزشکان مبارز با بیماری می‌باشد. |
| کلیدواژه ها |
| بروسلا، زئونوز، واکسیناسیون، تست و کشتار |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
