تأثیرتجویز موضعی ماکروفاژ همراه با مایع‌رویی حاصل از کشت سلول‌های بنیادی مزانشیمی و ماکروفاژ بر کاهش سطح زخم و شاخص‌های بیومکانیکی در بهبود زخم
کد مقاله : 1446-MVTCONF
نویسندگان
نیما مظفری *1، رحیم محمدی2، نوروز دلیرژ3، رحیم حب‌نقی4، وحید محمدی5
1دانشجوی دکترا تخصصی جراحی دامپزشکی دانشگاه ارومیه
2دانشیار جراحی دامپزشکی دانشگاه ارومیه
3استاد ایمنی‌شناسی دامپزشکی دانشگاه ارومیه
4دانشیار پاتولوژی دامپزشکی دانشگاه ارومیه
5دانشیار کلینیکال پاتولوژی دامپزشکی دانشگاه ارومیه
چکیده مقاله
التیام زخم یک توالی منظم از رویدادها است که یکپارچگی بافت آسیب‌دیده را بازسازی می‌کند و شامل مراحل التهابی، تکثیر و بازسازی می‌باشد. سلول‌درمانی می‌تواند بدون نیاز به جراحی بزرگ و مشکلات متعاقب روش‌های قدیمی‌تر، ترمیم زخم را بهبود بخشد. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر پیوند موضعی ماکروفاژهای کشت‌شده در ترکیب با مایع‌رویی کشت سلول‌های بنیادی مزانشیمی/ماکروفاژ بر بهبود زخم بود. سی و دو موش صحرایی نر بالغ سالم از نژاد ویستار به طور تصادفی به ۴ گروه 8 تایی تقسیم شدند: ۱) گروه شم. ۲) گروه MAC-MSC/SN: یک میلی‌لیتر از مخلوطی شامل مایع‌رویی کشت سلول‌های بنیادی مزانشیمی و ماکروفاژ به نسبت ۱:۱ به صورت موضعی بر بستر زخم اعمال شد. ۳) گروه MAC: پیوند موضعی سلول‌های ماکروفاژ کشت‌شده در بستر زخم. ۴) گروه MAC + MAC-MSC/SN: پیوند موضعی ماکروفاژهای کشت‌شده به همراه مایع‌رویی کشت سلول‌های بنیادی مزانشیمی/ماکروفاژ در بستر زخم. از مدل زخم برشی برای مطالعات بیومکانیکی و از مدل زخم برداشتی برای ارزیابی‌های پلانی‌متری استفاده شد. مساحت زخم در گروه MAC + MAC-MSC/SN به طور معنی‌داری نسبت به سایر گروه‌ها کاهش یافت. شاخص‌های بیومکانیکی در گروه MAC + MAC-MSC/SN به طور معنی‌داری نسبت به سایر گروه‌های آزمایشی بهتر بود. مطالعه حاضر نشان داد که تجویز موضعی MAC + MAC-MSC/SN منجربه تسریع در بسته شدن و افزایش انقباض زخم شده و همچنین سبب پیشرفت خواص بیومکانیکی پوست آسیب دیده می‌شود و فرآیند ترمیم زخم را بهبود می‌بخشد.
کلیدواژه ها
ماکروفاژ، سلول‌های بنیادی مزانشیمی، کشت سلولی، مایع‌رویی، ترمیم زخم
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی