میزان شیوع فصلی واروآ دستراکتور در زنبورعسل (آپیس ملیفرا) در زنبورستان‌های استان‌های شمالی ایران
کد مقاله : 1437-MVTCONF
نویسندگان
مهسا شه بخش *1، صدیقه نبیان2، سارا نادری3، علی احمدی4، علیرضا عرب5، عباس صادقیان گرامی3
1دانشکده دامپزشکی. دانشگاه تهران
2دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
3گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4دانشجوی دانشگاه آمل
5دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده مقاله
با توجه به اهمیت زنبورعسل در اشاعه محصولات کشاورزی، توجه ویژه جهت تشخیص، کنترل و پیشگیری بیماری های مربوط به آن حائز اهمیت فراوان است. از طرف دیگر با توجه به تغییرات شرایط آب و هوایی در فصول مختلف جهان، الگوهای ابتلای زنبورها به بیماری‌های انگلی نیز همواره دستخوش تغییرات می شوند. لذا پایش زنبورهای عسل بطور مرتب بمنظور تعیین استراتژی ها و بکارگیری روش های متقن کنترل و پیشگیری و اعمال مدیریت صحیح در جهت حفظ این ذخایر بسیار ارزشمند، ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی آلودگی واروآ دستراکتور در سه استان شمالی ایران از تاریخ بهمن 1400 تا مرداد 1401 انجام پذیرفت. به این منظور 120 زنبورستان انتخاب و 523 نمونه از زنبورهای بالغ جمع‌آوری گردید. تشخیص آزمایشگاهی واروآ دستراکتور با استفاده از آب جوش و ماده دترجنت وبراساس دستورالعمل WOAH انجام شد.
در نواحی دریای خزر از مجموع 523 نمونه مورد بررسی 131 مورد (04/25 %) از نظر حضور واروآ دستراکتور مثبت بودند. طبق نتایج به دست آمده بیشترین میزان آلودگی به واروآ در این منطقه مربوط به فصل زمستان، با 73/30 درصد آلودگی می‌باشد. در این منطقه بیشترین میزان آلودگی مربوط به استان گیلان با 78/34 % آلودگی بوده است.
با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، بیشترین میزان آلودگی به واروآ دستراکتور مربوط به فصل زمستان و کمترین میزان آلودگی مربوط به فصول گرم سال می‌باشد. احتمالا علت این مسئله عدم حضور لاروهای سرپوشیده در طول زمستان می‌باشد که لذا تمامی جرب‌ها بر روی زنبورهای بالغ قابل جستجو می‌باشند.
کلیدواژه ها
واروآ دستراکتور، زنبور عسل، هیرکانی، زاگرس
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر