نقش پاسخ ایمنی در پاتوژنز میلوآنسفالوپاتی ویروس هرپس اسب (EHM)

کد مقاله : 1433-MVTCONF (R1)

نویسندگان

محمد جواد کوهیان افضل *، موسی جاودانی، محمد سلیمی بنی دانشگاه شهرکرد

چکیده مقاله

ویروس‌های هرپس، طی قرن‌ها تکامل مشترک با میزبان خود، تعامل پیچیده‌ای با سیستم ایمنی میزبان برقرار کرده‌اند، که اغلب منجر به تعادل ظریفی می‌شود که به ویروس اجازه می‌دهد بدون ایجاد بیماری شدید باقی بماند. با این حال، تحت شرایط خاص، این عفونت ها می توانند به شرایط تهدید کننده زندگی، به ویژه اختلالات عصبی در میزبان طبیعی خود تبدیل شوند. ویروس هرپس اسب 1 (EHV-1) نمونه ای از این ماهیت دوگانه است که باعث ایجاد طیفی از بیماری ها از بیماری تنفسی تا میلوآنسفالوپاتی (EHM) می شود، یک وضعیت عصبی شدید که تقریباً 10٪ از اسب های مبتلا به عفونت حاد را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد. به طور قابل‌توجهی، بروز EHM در اسب‌های ماده مسن‌تر بالای 20 سال به‌طور چشمگیری افزایش می‌یابد، که نیاز به درک عمیق‌تر مکانیسم‌های زیربنایی که این آسیب‌پذیری را ایجاد می‌کند را برجسته می‌کند. این بررسی، یافته‌های اخیر از مطالعه‌ای را با تمرکز بر عفونت تجربی مادیان‌های پیر با سویه عصبی EHV-1 Ab4، با هدف روشن کردن عوامل اختصاصی میزبان که در توسعه EHM نقش دارند، ترکیب می‌کند. این بینش‌ها بر پیچیدگی تعامل ویروس میزبان در عفونت‌های EHV-1 تاکید می‌کنند و پتانسیل مناسب‌سازی استراتژی‌های واکسن را برای تغییر پاسخ ایمنی از ایمونوفنوتیپ در معرض خطر مرتبط با EHM برجسته می‌کنند. با استفاده از درک رو به رشد ما از مکانیسم‌های ایمنی درگیر در پاتوژنز EHV-1، تلاش‌های آینده توسعه واکسن ممکن است به محافظت بیشتر در برابر EHM دست یابد و بنابراین ؛سلامت و رفاه جمعیت‌های اسب در سراسر جهان محافظت کند.

کلیدواژه ها

میلوآنسفالوپاتی (EHM)، سیستم ایمنی، اختلالات عصبی، استراتژی‌های واکسن

وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی