تعیین میزان شیوع آلودگی به نوزما در زنبورستان‌های استان‌های شمالی و تعیین گونه‌های آن با استفاده از روش‌ مولکولی
کد مقاله : 1428-MVTCONF
نویسندگان
صدیقه نبیان *1، مهسا شه بخش2، سید رضا میرائی آشتیانی3، ساحل مولایی بقال4، عباس صادقیان گرامی5، علی احمدی6، علیرضا عرب3
1دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
2دانشکده دامپزشکی. دانشگاه تهران
3دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
4دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
51گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
6دانشگاه تهران گروه پاتوبیولوژی (انگل شناسی)
چکیده مقاله
زنبورهای عسل بخش‌ حیاتی اکوسیستم ما هستند و به عنوان گرده‌افشانان بسیار کارآمد محصولات ورزی و همچنین گیاهان وحشی عمل می‌کنند. بنابراین، تحقیقات در مورد سلامت و بهداشت زنبور عسل سرعت گرفته است. نوزموزیس یکی از مهمترین و شایع ترین بیماری های زنبورعسل در سراسر جهان است. بررسی این بیماری و شناسایی گونه مسبب بیماری می تواند به تدوین برنامه های کنترل و پیشگیری مناسب کمک کند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع این بیماری و شناسایی گونه اصلی ایجاد کننده بیماری درمنطقه انجام شد. جهت بررسی شیوع نوزما در پاییز و زمستان سال 1400در استان‌های مازندران، گیلان و گلستان از زنبورهای بالغ 97 زنبورستان نمونه‌گیری انجام شد. جهت بررسی میکروسکوپی طبق روش مشروحه WOAH عمل گردید. نمونه‌های مثبت با استفاده از روش Multiplex PCR بررسی و محصول PCR جهت تعیین توالی به شرکت سیناکلون ارسال گردید. از 373 نمونه بررسی شده در این مطالعه 154 نمونه آلوده به نوزما بودند. نتایج نشان داد میزان آلودگی در استان‌های گیلان، گلستان و مازندران به ترتیب 47%، 37% و 38% است. همچنین نتایج بررسی مولکولی نشان داد که تنها گونه آلوده‌کننده نوزما در این 3 استان نوزما سرانه است.
بررسـی مطالعـات مولکولی منتشـر شـده اخیر در ایـران و مطالعه حاضردر خصوص گونه های نوزما نشان می‌دهد در حال حاضر نوزمـا سـرانه بعنـوان تنها عامـل نوزموزیس در کشور می باشد. این نتیجه با گزارشـات فراوان بسـیاری از کشـورهای جهـان در خصـوص جایگزیـن شـدن نوزمـا آپیس بـا نوزمـا سرانه و تغییـر در نشانه های همـه گیـری شناسـی بیمـاری همخوانی دارد.
کلیدواژه ها
نوزما سرانه، نوزما آپیس، زنبور عسل، Multiplex PCR
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی