آلودگی های انگلی در حیوانات آزمایشگاهی یک مرکز تکثیر و نگهداری
کد مقاله : 1425-MVTCONF (R1)
نویسندگان
علی نیک پی *1، آرام اسدی لاریجانی2
1گروه پاتوبیولوژی- دانشکده دامپزشکی
2دانشکده دامپزشکی- دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل
چکیده مقاله
با توجه به اهمیت استفاده از حیوانات آزمایشگاهی در مطالعات علمی و ارتباط نزدیک انسان با این جانوران، این مطالعه با هدف شناسایی احتمالی آلودگی های کرمی دستگاه گوارش موش های سوری و رت موجود در مرکز تکثیر و پرورش حیوانات آزمایشگاهی دانشکده دامپزشکی آمل صورت گرفته است. پس از بررسی نمونه مدفوع۲۰ سر موش سوری و ۸ سر رَت مشخص گردید که همگی حیوانات آزمایش شده به حداقل یک نوع انگل آلوده بودند. در موش های سوری بیشترین انگل یافت شده به ترتیب آسپیکولاریس تتراپترا، سیفاسیا اوبولاتا و هایمنولپیس نانا و در رَت ها به ترتیب هایمنولپیس نانا، آسپیکولاریس تتراپترا، سیفاسیا اوبولاتا و سیفاسیا موریس بیشترین میزان بوده است. پیشنهاد می شود که چنین مراکزی به منظور حفظ سلامتی کارکنان و کاربران و همچنین جلوگیری از اختلال در نتایج پژوهش های علمی، با انجام آزمایشات دوره ای از وجود و میزان آلودگی در حیوانات خود اطلاع یابند و در صورت وجود آلودگی با انجام اقدامات مدیریتی، نظافت مناسب سالن و قفس ها و استفاده از داروهای موجود یا غذاهای حاوی دارو برای ریشه کنی آلودگی اقدام نمایند.
کلیدواژه ها
حیوانات آزمایشگاهی، موش سوری، رت، کرم انگلی، دستگاه گوارش
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی