| ارزیابی وضعیت حیوان گزیدگی توسط سگ‌های بلاصاحب و عوامل موثر بر آن در شهرستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کرمان طی سال‌های ۱۴۰۰تا ۱۴۰۱ |
| کد مقاله : 1417-MVTCONF (R1) |
| نویسندگان |
|
آیدا رضایی شریف *1، الهه مفلحی2، بهارک اختردانش3، مجید فصیحی هرندی4، حمید شریفی5 1دکتری عمومی دامپزشکی دانشکده دامپزشکی دانشگاه باهنر کرمان 2دانشگاه باهنر کرمان 3گروه علوم درمانگاهی،دانشکده دامپزشکی،دانشگاه شهید باهنر کرمان،کرمان، ایران 4دکتری تخصصی انگل شناسی پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی کرمان 5دکتری تخصصی اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان |
| چکیده مقاله |
| هر سال تعداد زیادی جراحت ناشی از گزش حیوانات در سراسر جهان رخ می‌دهد که می‌تواند منجر به عفونت‌های جدی یا حتی مرگ شود. سگ‌ها از جمله اصلی‌ترین عوامل گزش و انتقال بیماری‌هایی مانند هاری هستند، که پس از بروز اولین علائم تقریباً همیشه کشنده است. در این پژوهش که بر روی ۲۰۰ قربانی گزش انجام شد، مشخص شد که بیشترین گزش‌ها در سنین ۱۸ تا ۴۰ سال رخ داده و مردان ۷۹% از قربانیان را تشکیل می‌دادند. همچنین ۹۱% از قربانیان ملیت ایرانی داشتند و ۶۳% از آن‌ها تحصیلات ابتدایی تا دیپلم داشتند. بیشترین گزش‌ها (۵۲%) در میان افراد با شغل آزاد مشاهده شد. بیشتر گزش‌ها توسط سگ‌های بزرگ‌جثه (۶۰.۵ ٪) و پرسه‌زن (۷۰%) در مناطق شهری (۵۹%) رخ داده است. اغلب گزش‌ها در ناحیه پا (۵۱%) و دست (۳۱%) رخ داده و ۵۶% از قربانیان دچار شدیدترین درجه آسیب (مرحله ۳) شدند. همچنین، ۹۹.۵% از قربانیان پس از گزش واکسن دریافت کردند و ۹۸% از آن‌ها اقدامات پیشگیرانه مانند شستشو با آب و صابون را انجام دادند. با توجه به افزایش تعداد سگ‌های بلاصاحب و سهم قابل‌توجه آن‌ها در گزش‌ها، برنامه‌ریزی جهت کنترل جمعیت و واکسیناسیون ۷۰ درصدی این سگ‌ها ضروری است. همچنین، آموزش عمومی درباره الگوهای رفتاری مناسب در برخورد با سگ‌ها و اقدامات پیشگیرانه پس از گزش می‌تواند به کاهش موارد هاری کمک کند. |
| کلیدواژه ها |
| هاری، سگ بلاصاحب، گزش،عوامل خطر. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
