| مروری کوتاه بر بزرگ شدگی طحال (اسپلنومگالی) در دام کوچک |
| کد مقاله : 1398-MVTCONF |
| نویسندگان |
|
علی عباسی *1، روشنک رونق2 1دانش آموخته دکتری دامپزشکی،دانشکده دامپزشکی،واحد بابل،دانشگاه آزاد اسلامی ،بابل،ایران 2دانش آموخته دکتری دامپزشکی،دانشکده دامپزشکی،واحد بابل،دانشگاه آزاد اسلامی،بابل،ایران |
| چکیده مقاله |
| طحال یکی از ارگان های حیاتی بدن است که در سمت چپ از قدام محوطه شکمی و تقریبا به موازات خم بزرگ معده جای دارد.سر طحال توسط لیگامنت گاسترواسپنلیک(معده ای – طحالی) به معده اتصال یافته و در مجاورت فاندوس معده ،قطب قدامی کلیه چپ و سمت چپ دیواره شکم واقع است و نقش مهمی در خونسازی و نظارت بر ایمنی بدن ایفا می کند. بزرگی طحال(اسپلنومگالی) محدود به سن ، نژاد و جثه حیوان نبوده و علائم بالینی آن متنوع است.(نظیر کاهش اشتها، کاهش وزن، استفراغ، ناراحتی شکمی، رنگ‌پریدگی مخاط، بی‌حالی و اتساع شکم). تشخیص اندازه طحال در سگ‌ها شامل روش‌های مختلفی مانند رادیوگرافی، سونوگرافی، سی‌تی‌اسکن و سونوگرافی با داپلر رنگی است.عوامل متعددی نظیر نئوپلازی،پرفشاری ورید پورتال،هایپرپلازی طحال در حیوانات درگیر به کم خونی یا عفونت،توکسمی،هماتوم،آبسه ها،اختلالات میلوپرولیفراتیو،بیهوشی با باربیتورات،آرامبخشی با فنوتیازین و پیچ خوردگی طحال در وقوع این عارضه دخیل اند. اسپلنکتومی (برداشتن طحال)، تخریب با امواج رادیویی (RFA)و تزریق‌های پوستی اتانول‌آمین اولئات (EO) از جمله گزینه های درمانی اسپلنومگالی می باشد. |
| کلیدواژه ها |
| دامپزشکی ،بزرگ شدگی طحال، دام کوچک ،طحال،پیشگیری و درمان |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
