| فناوری پرورش ماهیان تراریخته در صنعت آبزی پروری |
| کد مقاله : 1384-MVTCONF (R1) |
| نویسندگان |
|
امید رشیدی *1، شقایق دلداده مقدم2، عباس مختاری3 1دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی -دانشگاه دولتی شهرکرد -دانشکده دامپزشکی 2دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی -دانشگاه دولتی شهرکرد- دانشکده ی دامپزشکی- استان چهال محال و بختیاری 3استادیار بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، ایران |
| چکیده مقاله |
| ماهی ها در برابر دستکاری های ژنتیکی به ویژه در مراحل اولیه رشد تحمل بالایی دارند. دستکاری‌های ژنتیکی که در حال حاضر برای تولید تراریخته ها ایجاد شده است شامل: ژنوژنز، آندروژنز، تریپلوئیدی و وارونگی جنسی. از جمله ماهیانی که نسبت به فرایند دستکاری ژنتیکی پاسخ خوبی نشان داده اند: قزل آلای رنگین کمان، ماهی آزاد اقیانوس اطلس، تیلاپیا، گربه ماهی کانالی، مداکا، گورخرماهی، ماهی قرمز، کپور و لوچ می باشند. تکنیک‌های القای تراریخته معمولاً شامل تزریق نسخه‌های کلون شده از ژن مناسب به سیتوپلاسم تخم بارور شده با تزریق میکرونی است. ژن‌های کاندید برای القای تراریخته در ماهی شامل ژن‌هایی هستند که سوماتوتروپین(هورمون رشد)، فاکتور آزادسازی سوماتوتروپین، متالوتیونین، پروتئین‌های ضد یخ، کریستالین، استرازها و عوامل مقاومت به بیماری (در صورت وجود) را کد می‌کنند. توالی‌های پروموتر مفید نیز شامل متالوتیونین، شوک حرارتی و سایر ژن‌های خاص بافت هستند. استفاده از ژن‌ها و پروموترها از منابع ماهی به جای پستانداران، هم برای بیان مؤثر ژن و هم برای ارائه در بازار های تجاری مناسب تر می باشد. فناوری تولید ماهی تراریخته پتانسیل بالایی برای صنعت آبزی پروری دارد، ویژگی هایی مانند:رشد سریع، مقاومت در برابر یخ زدگی و مقاومت در برابر سرما را می توان با تولید سویه ها یا گونه های تراریخته در زمان بسیار کوتاه تری معرفی کرد. با این وجود ماهی‌های تراریخته با این ویژگی ها می‌توانند از اقوام وحشی پیشی گرفته و روابط شکارچی _-شکار را تغییر دهند و بنابراین می‌توانند جایگاه‌های اکولوژیکی جدیدی را اشغال کرده که سبب مخاطره ی جان گونه های وحشی شود. |
| کلیدواژه ها |
| تراریخته، دستکاری ژنتیکی، ماهی ، صنعت آبزی پروری |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
