تاثیر PRP و پلاسماجت درمانی بر ترمیم سوختگی درجه 2 در رت
کد مقاله : 1366-MVTCONF
نویسندگان
نیما دهدشتی *1، قاسم فرجانی کیش2، آزاده برجسته3، امیر زکیان4، حسین روزبهانی5
1دانشجوی دکترای عمومی دامپزشکی
2گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
3استاد گروه فیزیک ، دانشکده علوم پایه، دانشگاه لرستان
4گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان
5دانشجوی فارغ‌التحصیل دکترای دامپزشکی دانشگاه لرستان
چکیده مقاله
این مطالعه با هدف بررسی اثر پلاسمای غنی از پلاکت و پلاسماجت آرگون سرد بر بهبود سوختگی در مدل موش صحرایی انجام شد. بدین منظور در این مطالعه تجربی از 24 موش صحرایی ویستار استفاده شد. برای ایجاد سوختگی درجه دو، یک میله آلومینیومی با سطح مقطع 25 میلی‌متر مربع در آب جوش قرار داده شد. پس از اینکه میله به دمای آب در حال جوش رسید، آن را از آب خارج کرده و به مدت 15 ثانیه روی سطح پوست قرار داده، سپس موش‌ها به طور تصادفی به سه گروه شامل گروه پی‌آرپی ، پلاسمای سرد و کنترل تقسیم شدند. جهت ارزیابی پارامترهای میکروسکوپی، 2، 2 و 4 سر موش از هر گروه به ترتیب در روزهای 7، 14 و 21 به طور تصادفی آسان کشی شدند و از محل سوختگی نمونه برداری شد. نمونه‌های بافتی در محلول بافر فرمالین 10 درصد تثبیت شدند و مقاطع بافتی به ضخامت 5-4 میکرومتر تهیه شد. معاینات هیستوپاتولوژیک بر روی نمونه‌های زخم انجام شد. داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد و معنی داری تفاوت بین گروه‌ها تعیین شد. در این مطالعه ارزیابی شاخص‌های میکروسکوپی بافتی، نشان داد که استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت و پلاسمای سرد در روند بهبودی سوختگی موثر می‌باشد. به نظر می‌رسد پلاسمای غنی از پلاکت و پلاسمای سرد تا حدی بهبود سوختگی را در این مدل سوختگی تجربی بهبود می‌بخشد. به عنوان یک نتیجه اولیه، به نظر می‌رسد که این دو درمان را می‌توان در انسان استفاده کرد.
کلیدواژه ها
PRP، پلاسما جت، سوختگی، هیستوپاتولوژی، رت
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی