مروری بر بیماری لپتوسپیروز و اهمیت توجه به آن در استان های شمالی ایران
کد مقاله : 1359-MVTCONF
نویسندگان
ماریا منتظری *1، علی منتظری2
1دانشجوی دکترای عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاداسلامی، ارومیه، آذربایجان غربی،ایران.
2پزشک عمومی، کلینیک مهر سلامت،‌تنکابن،مازندران، ایران
چکیده مقاله
لپتوسپیروزیس (تب شالیزار) یک بیماری زئونوز است که به وسیله گونه های متعدد باکتری های اسپیروکتی ( فنری شکل ) ایجاد می شود. میزبان های اصلی آن گاو، سگ، موش قهوه ای و خوک بوده و انتقال انسان به انسان به ندرت صورت می گیرد. لپتوسپیروز به وسیله ادرار حیوانات آلوده پخش شده و تا مدت ها در آب و خاک باقی می ماند، مواردی هم از انتقال به وسیله بافتهای حیوانات آلوده، جفت و گاز گرفتگی گزارش شده است. علائم بیماری در انسان مشابه آنفولانزا بوده و می تواند بصورت عفونت خفیف تا شدید کلیه، درگیری سیستم تنفسی و یا به شکل هپاتوپاتی همراه با زردی بروز پیدا کرده و در مواردی منجر به مرگ گردد. در ایران بیماری اندمیک بوده و در مناطق مرطوب و آب و هوای گرمسیری به ویژه در فصول بهار و تابستان و در شالیزارهای برنج شیوع بیشتری دارد. کشاورزان و شالی کاران جزء مشاغل پرخطر از لحاظ ابتلا به بیماری لپتوسپیروز می باشند. در سال های اخیر با افزایش موارد ابتلا در استان های شمالی کشور مواجه بودیم که به دلیل عدم وجود آمار دقیق نمی توان نتیجه گیری درستی داشت. به همین دلیل اقدامات پیشگیرانه در استان های شمالی کشور( مازندران ،گیلان و گلستان ) حائز اهمیت می باشد. لذا توجه به اقدامات بهداشتی و پیشگیری از قبیل واکسیناسیون سگها و کنترل جمعیت حیوانات وحشی در مناطق کشاورزی و مستعد که مکان مناسبی برای لپتوسپیروز است، ضرورت دارد؛ همچنین مطالعات آماری جامع و دقیق می تواند به این امر کمک کند.
کلیدواژه ها
لپتوسپیروز، گیلان، مازندران، گلستان، ایران
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر