مروری بر تلقیح مصنوعی ترنس سرویکال در سگ
کد مقاله : 1349-MVTCONF
نویسندگان
علیرضا حمیصی *1، محسن اسلامی2، فرهاد فرخی اردبیلی3، فاطمه دوبرا4، مهدی سلطانی سیف5
1دانشجوی دکتری تخصصی دامپزشکی گرایش مامایی و بیماری های تولید مثل دام گروه تریوژنولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه استان آذربایجان غربی
2دانشیار گروه تیوژنولوژی دانکشده دامپزشکی دانشگاه ارومیه
3دانشیار و متخصص مامایی و بیماری های تولیدمثل دانشگاه ارومیه
4گروه تریوژنولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه
5دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه
چکیده مقاله
تلقیح مصنوعی با منی (تازه، سرد شده، منجمد-ذوب شده) ابزاری است که با انجام آن طی دهه های گذشته امکان ارسال نمونه به نقاط دوردست و متعاقبا تبادل ژنتیکی بین مناطق جغرافیایی مختلف را فراهم آورده است. با توجه به نوع نمونه در دسترس، تکنیک-های مختلفی جهت انجام تلقیح به کار می رود. نمونه منی منجمد-ذوب شده بایستی به صورت داخل رحمی تلقیح شود، زیرا نرخ آبستنی متعاقب تلقیح واژینال بسیار پایین می‌باشد. همچنین منی تازه و سرد شده (حداکثر 48 ساعت پس از اخذ) می‌تواند به صورت واژینال یا داخل رحمی تلقیح شود که برای منی سرد شده تلقیح رحمی در اولویت قرار دارد. جهت انجام تلقیح ابتدا بایستی نمونه‌ی منی مورد ارزیابی قرار گرفته و در صورت قابل قبول بودن مورد استفاده قرار گیرد. بعد از مقید سازی سگ ماده و در حالت ایستاده، سوند تلقیح با زاویه‌ی 45 درجه وارد دستگاه تناسلی شده و پس از ورود به حالت افقی قرار گیرد. سوند رو به جلو حرکت کرده تا به ابتدای گردن رحم برسد. سوند های تلقیح یا کاتترهای دارای کاف می‌تواند انقباضات واژن را تحریک نموده و در انتقال منی به رحم کمک کننده باشند. همچنین عبور سوند از گردن رحم اقدام نسبتا دشواری است که با تمرین و البته وجود دستگاه‌های پیشرفته‌ی مجهز به دوربین، کار تلقیح را راحت‌تر می‌کند. حجم تلقیح بسته به نژاد متغییر می‌باشد، معمولا حدود یک میلی لیتر (به صورت داخل رحمی) تا چندین میلی لیتر به صورت داخل واژینال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
کلیدواژه ها
تلقیح مصنوعی، ترنس سرویکال، اسپرم سرد شده، سگ
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی