مروری بر بیماری های زئونوز در حیات وحش و اهمیت آن

کد مقاله : 1280-MVTCONF

نویسندگان

پردیس دانش پور *، نوشین درخشنده دانشگاه شیراز

چکیده مقاله

بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان که مخزن آنها در حیات وحش قرار دارند، نگرانی عمده‌ای برای بهداشت عمومی محسوب می‌شوند و توجه به حیات وحش به عنوان منبع این بیماری‌ها رو به افزایش است. گوشتخواران وحشی، به ویژه سگ‌های ولگرد، می‌توانند به طور قابل‌توجهی به انتقال بیماری‌های زئونوز به انسان‌ها و حیوانات در مناطق مختلف جهان کمک کنند. از مهم‌ترین این بیماری‌ها می‌توان به لیشمانیوز احشایی، هاری و توکسوکاریازیس اشاره کرد ایران، دارای مناطق اقلیمی متعددی است که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. این تنوع به شیوع بیماری‌های مسری و زئونوز در مناطق مختلف کشور کمک می‌کند. مطالعات مختلف شیوع بیماری‌های زئونوز در جمعیت‌های حیات وحش ایران را نشان می‌دهند. در یک مطالعه، شیوع عفونت توکسوکاریازیس در ایران بررسی شده است. نتایج نشانگر شیوع عفونت توکسوکاریازیس در گربه‌ها (Felis catus) 32.6% و در سگ‌ها (Canis familiaris) 24.2% در سراسر کشور بوده است. مشابه موارد سرولوژیک مثبت در انسان‌ها، گوشتخواران در شمال ایران بیشتر توسط Toxocara spp. مبتلا شده‌اند، در حالی که مناطق مرکزی با نرخ عفونت 12% کمترین میزان عفونت را داشتند. در میان گونه‌های وحشی سگ‌سانان در ایران، تنها شغال (Canis aureus) و روباه قرمز (Vulpes vulpes) با عفونت‌های Toxocara/Toxascaris شناسایی شدند و نرخ عفونت به ترتیب 23.3% و 69.4% بود.

کلیدواژه ها

زئونوز ،هاری ،لشمانیوز،توکسوکارا

وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر