بررسی آلودگیهای کرمی دستگاه گوارش تک سمیهای شمالغرب ایران

کد مقاله : 1264-MVTCONF

نویسندگان

عباس ایمانی باران * عضو هیأت علمی

چکیده مقاله

برای این مطالعه 375 نمونه مدفوع بصورت تصادفی جمع‌آوری شد. سپس وجود آلودگی و شدت آن مشخص گردید. آنالیز آماری با توجه به ارتباط احتمالی بین شیوع و شدت آلودگی با متغیرهای ذاتی با استفاده از روش رگرسیون لجستیک انجام شد. تخمهای Trichostrongylus axei (6/93%)، Strongylus spp (6/93%)، Parascaris equorum (8/20%) و لارو Strongyloides westeri (3/8%) شناسایی شدند. میزان شیوع کل 6/93% بود. آلودگی شدید در بالاترین میزان (9/41%)، برای تک‌سمیهای نر (2/45%) و جوان (51%) بود. میانگینEPG کل 6/29±2/934 بود. بالاترین میانگین برای الاغها (4/40±2/981)، تک‌سمیهای نر (1/38±6/984) و جوان (5/84±999) بود. از نظر آماری بین جنس و شیوع و شدت آلودگی رابطه معناداری مشاهده شد (بترتیب 007/0=p؛ 001/0=p). در حالیکه بین شیوع و شدت آلودگی و سن (بترتیب 68/0=p؛ 11/0=p) و گونه (بترتیب 37/0=p؛ 09/0=p) رابطه معناداری وجود نداشت، اگرچه مقادیر شیوع در الاغ و بالغها بالاتر بود. در مجموع شدت آلودگی در الاغها و تک-سمیهای جوان بیشتر بود.

کلیدواژه ها

آلودگی کرمی، دستگاه گوارش، تک سمی، آذربایجانشرقی

وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی