| استفاده از پروژسترون تزریقی و hMG بعنوان هورمونهای جایگزین اسفنج و eCG در برنامه‌ی تولیدمثلی میش |
| کد مقاله : 1171-MVTCONF |
| نویسندگان |
|
شهرام دهقانی قلعه سرخ *1، عبدالله میرزایی2، سهیل محمدپرست3، عباس ضیغمی4 1دامپزشک بخش خصوصی 2استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز 3دامپزشک بخش خصوصی بیمارستان دانپزشکی آرین گنبد کاووس 4مدیر بیمارستان دامپزشکی آرین گنبد کاووس |
| چکیده مقاله |
| برنامه‌های همزمان‌سازی و القای فحلی در میش و بز از دیرباز مورد توجه دامپزشکان و فعالان این صنعت بوده است. برنامه‌های مختلف هورمونی و غیرهورمونی به منظور تولید بره و بزغاله بیشتر و افزایش تولید شیر و گوشت در داخل و خارج از فصل تولیدمثل استفاده شده است. یکی از پرکاربردترین برنامه‌ها، استفاده از منابع پروژسترونی مثل اسفنج یا سیدر است که طولانی‌مدت در واژن قرار می‌گیرد و در پایان با قطع پروژسترون، eCG بصورت داخل عضلانی تزریق می‌شود.استفاده طولانی‌مدت از پروژسترون‌های داخل واژنی باعث کاهش غلظت استروئیدها، تغییرات هورمونی، ناسازگاری بین بیان فحلی و تخمک گذاری و کاهش باروری می‌شود. نگرانی اصلی مربوط به سلامت و رفاه میش هنگام استفاده از اسفنج های آغشته به پروژسترون ناشی از واژینیت همراه با ترشحات چرکی یا هموراژیک متعفن در هنگام برداشتن اسفنج است. علت این امر، التهاب و عفونت مرتبط با تکثیر و تغییرات در میکروفلور واژن است. هدف از این مطالعه مروری، بررسی روش تزریقی پروژسترون به جای اسفنج یا سیدر و استفاده از هورمون hMG بجای eCG است. |
| کلیدواژه ها |
| میش ، پروژسترون ، eCG ، hMG |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
