| لیشمانیا: مروری کوتاه بر پیشرفت های درمانی و تشخیصی |
| کد مقاله : 1152-MVTCONF |
| نویسندگان |
|
امیر حسین لک پور1، فاطمه زهرا غریب *2، امیر خلوصی3 1دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل 2عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بابل 3دانشگاه آزاد اسلامی بابل |
| چکیده مقاله |
| لیشمانیوز یکی از بیماری های مشترک میان انسان و حیوانات (زئونوز) است که میزان ابتلای به آن روزانه گزارش می گردد. این بیماری به سه فرم جلدی (سالک)، احشایی (کالاآزار) و جلدی-احشایی ظاهر می شود. ترکیبی از علائم بالینی و یافته های آسیب شناسی بالینی می توانند ما رو به بیماری لیشمانیوز مشکوک نمایند. برای تشخیص لیشمانیوز تکنیک های مختلفی توسعه یافته است، مثل تشخیص انگلی، سرولوژیکی و مولکولی. FDA دو درمان miltefosin و lyposomal Amphotericin B را برای درمان این بیماری تایید کرده است. سایر دارو های قابل استفاده نیز شامل pentavalent antimony ، paromoycin، pentamidine، azole compounds می باشند. با این حال، همه این دارو ها معایبی داشتند که شامل واکنش های مضرر ناشی از سمیت بالا، نیاز به تزریق وریدی، نیاز به مراقبت های پیشرفته و دوره درمانی طولانی و همین طور در اغلب موارد، هزینه های زیادی را به فرد تحمیل می کردند. رویکرد های جدید شامل استفاده از نانوداروها، هوش مصنوعی و استفاده همزمان از دو یا چند دارو می باشد که سعی در پوشاندن معایب گفته شده دارند. این بیماری بدلیل تغییرات آب و هوایی (خشکسالی) گسترش یافته است. در این شرایط نیاز است تا با نظارت مداوم وضعیت اپیدمیولوژیک مناطق درگیر، وسعت بیماری مشخص شود و نسبت به از بین بردن ناقلین و مجازن بیماری کوشش شود. امید است با پیشرفت روش های تشخیصی، روند بیماریابی در زمان اندک و با دقت بالا فراهم شده و دسترسی به دارو ها راحت تر و ارزان تر شوند. |
| کلیدواژه ها |
| لیشمانیا، زئونوز، نانودارو، هوش مصنوعی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
