بررسی بازده تولید مثلی میش های بلوچی، مغانی و افشاری با استفاده از روش تلقیح مصنوعی به همراه همزمان سازی فحلی
کد مقاله : 1141-MVTCONF (R1)
نویسندگان
مسعود دیدارخواه *1، سوده نادری جیرفتی2
1استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، ایران
22- دانشجوی دکتری تغذیه دام دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، ایران
چکیده مقاله
این آزمایش به منظور بررسی عملکرد تولیدمثلی میش های نژاد بلوچی، نژاد مغانی و نژاد افشاری با استفاده از روش تلقیح مصنوعی به همراه همزمان سازی فحلی در قالب طرح کاملا" تصادفی با 3 تیمار30 رأسی انجام شد. تعداد 90 راس میش با میانگین وزنی مشابه به 3 گروه 30 راسی شامل: گروه 1- نژاد بلوچی 2- نژاد مغانی گروه 3- نژاد افشاری انتخاب شدند. همزمان‌سازی فحلی در فصل بهار و با سیدر انجام شد. سیدرها پس از 14 روز خارج شدند. در هنگام خروج سیدر‌ها به تمام میش‌ها به صورت عضلانی 400 واحد بین‌المللی PMSG تزریق شد. میش‌ها بعد از سیدر برداری و تزریق هورمون PMSG به محض مشاهده علائم فحلی با استفاده از روش ترانس سرویکال با اسپرم تازه تلقیح مصنوعی شدند. با توجه به نتایج سونوگرافی تخمدان بیشترین نرخ تخمک ریزی مربوط به گروه نژاد افشاری (100درصد) بود. نتایج سونوگرافی تخمدان روز 10 بعد از سیدر برداری، نشان داد که تعداد جسم زرد در نژاد افشاری بیشتر از سایر نژادها بود و اختلاف معنی‌داری مشاهده شد (P< 0.05). اثر نژادها بر تعداد فولیکول های گراف (بزرگتر از 4 میلیمتر) در زمان‌های فحلی و سیدر برداری معنی دار بود. همچنین تعداد فولیکول های گراف از زمان سیدر برداری تا فحلی به صورت معنی داری در همه گروه ها افزایش یافت (P< 0.05).
کلیدواژه ها
فولیکول، نرخ تخمک‌ریزی، نژاد افشاری، همزمان‌سازی فحلی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی