مروری بر پیشرفت های جدید در ترمیم اعصاب محیطی
کد مقاله : 1080-MVTCONF
نویسندگان
علی اصغر طهرانی1، سید جعفر حسنی *2
1گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، آذربایجان غربی، ایران .
2دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه
چکیده مقاله
آسیب‌ اعصاب محیطی (PNI) یکی از مشکلات مهم سلامتی در عصر حاضر محسوب می‌شود که میلیون‌ها انسان را تحت تاثیر قرار داده است. عوامل نوروتروپیک مانند فاکتور رشد عصبی (NGF)، فاکتور نوروتروپیک مشتق از مغز (BDNF) و فاکتور نوروتروپیک مشتق از رده سلولی گلیال (GDNF) پتانسیل قابل توجهی در زمینه رشد و حمایت از اعصاب نشان داده‌اند. اثرات داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) و کورتیکواستروئیدها نیز مورد بررسی قرار گرفته و نتایج به دست آمده، اهمیت به سزای زمان‌بندی و دوره‌ی مصرف این داروها را برجسته کرده است. آنتی‌اکسیدان‌هایی نظیر ویتامین E و ملاتونین هم در مطالعات حیوانی، اثرات محافظتی بر سلول‌های عصبی نشان داده‌اند. با وجود این، اثربخشی آن‌ها در انسان و تعیین دوز بهینه و زمان مصرف، نیازمند تحقیقات جامع‌تری است. اثرات سرکوب‌کنندگی سیستم ایمنی داروهایی مانند تاکرولیموس (FK506) و سیکلوسپورین A نیز در بهبودی اعصاب محیطی ، قابل توجه است. رویکردهای تکمیلی همچون ورزش و نورومدولاسیون مانند تحریک الکتریکی یا فراجمجمه‌ای نیز در بازسازی سلامت اعصاب محیطی و تسهیل بازسازی آن، مؤثر واقع شده‌اند. پیشرفت‌های مهندسی زیستی نظیر مجاری عصبی و پیوند سلول‌های بنیادی، با هدف تقلید از فرآیند طبیعی ترمیم عصبی، پتانسیل قابل توجهی را برای بهبود درمان‌های PNI به نمایش گذاشته‌اند. به طور خلاصه، رویکرد درمان PNI در حال حرکت به سمت روشی جامع‌تر است که در آن، مهارت‌های جراحی با درمان‌های دارویی، مهندسی زیستی و طب ترمیمی، با حداقل عوارض جانبی، ترکیب می‌شوند. این مطالعه ضمن مرور آخرین پیشرفت‌ها در زمینه‌ی ترمیم اعصاب محیطی ، بر تغییر رویکرد به سمت درمان‌های جامع تر تاکید می‌کند.
کلیدواژه ها
اعصاب محیطی ، لوله های سیلیکونی، ترمیم، ضد التهاب، فاکتورهای رشد، پیوند سلول های بنیادی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر