| بررسی اثر درمانی نانوکپسول پلیمری پرازیکوانتل در موش‌های سوری آلوده شده به کیست هیداتید |
| کد مقاله : 1025-MVTCONF |
| نویسندگان |
|
نوشین مهر سلیمانی *1، حسن برجی2، عباس رهدار3 1پسادکتری دانشکده دامپزشکی 2استاد تمام بخش انگل شناسی گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد 3دانشیار دانشکده علوم گروه فیزیک دانشگاه زابل |
| چکیده مقاله |
| اگرچه نانوداروها به عنوان دارو برای درمان کیست های هیداتید امیدوارکننده بوده اند، اما با چالش های متعددی از جمله سمیت کلیوی و اثرات نامطلوب بر محیط زیست مواجه هستند که باید مورد توجه قرار گیرد. در طی این مطالعه، یک میکرو امولسیون بسیار ایمن از نظر اثربخشی برتر، توانایی غلبه بر مقاومت دارویی و کمترین میزان ممکن عوارض جانبی و عوارض مرتبط با درمان کیست هیداتید مورد آزمایش قرار گرفت. نانوکپسول های پلیمری حاوی دارو با استفاده از میکرو امولسیون روغن در آب سنتز می شوند. فرمولاسیون از طریق روش PSA، پتانسیل زتا و SEM مورد آزمایش قرار گرفت. 40 موش بالب سی ماده با 1500 پروتواسکولکس با زنده‌مانی 90% بصورت صفاقی آلوده شدند. پس از گذشت 7ماه از آلودگی موش‌ها بطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه 1 روزانه با نانوکپسول های پلیمری پرازیکوانتل (Nano-PZQ)، گروه 2 با پرازیکوانتل(PZQ)، گروه 3 آلبندازول (ABZ) به عنوان گروه کنترل مثبت و گروه 4 گروه کنترل منفی بدون تیمار فقط(PBS) دریافت کردند. بر اساس نتایج این مطالعه، تعداد کل کیست‌ها، وزن کل کیست‌ها و کیست‌ها با حداکثر اندازه در گروه درمانی با نانوکپسول پلیمری پرازیکوانتلNano-PZQ به طور قابل توجهی نسبت به کیست‌های دو گروه کنترل پرازیکوانتل وآلبندازول بطور معناداری کاهش یافته بودند. در نتیجه، نانوکپسول پلیمری پرازیکوانتل Nano-PZQ می تواند جایگزین مناسبی برای داروهای شیمیایی باشد. با استفاده صحیح از فناوری نانو، می توان پتانسیل تولید داروهای ایمن و موثر را داشت که پیامدهای امیدوارکننده ای دارد. |
| کلیدواژه ها |
| نانودارو، نانوکپسول پلیمری، پرازیکوانتل، کیست هیداتید |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
